How long to sit like this ?

It was the day I tried out my new colour pencils . My wife was reading some book . She had rejected my idea of me doing her portrait that time as the book was more interesting .But after requesting for some more time she did agree .
It really was time taking task to have something satisfactory on paper with those thin tips .But I was enjoying the picture .

Those two small vertical lines near both eyebrows are asking me ,"How long to sit like this ?"

Being a father ..and that of the nation !

Bapu ,

your life is an inspiration
for ages to come .
It is an example ,
how pleasing the pain could be for some!

You lived `unto this last '.
You made `the nasty people 'think twice ,
with your challenging `fast' !

You tasted the truth first ,
And then made everyone to try his best !

You are the same , out and beneath .
You are the myth !!
Let me have your mind ,
and your strength !!!

तान

पतंग-पक्षी
उरात उडतो
आनंदाची कमान
अवकाशाच्या वक्षी
उमटे
निर्मळ सुंदर तान !

खेळ

ऊन खेळे सावलीशी
चित्त चित्ररूप घेई
कुंचला की कवडसा ?
रंगूनी रंगात जाई ?

शानुलं ,छकुलं ..

डोळ्यात तुझ्या दिसती
रंग किती न्यारे ..
भाव भावनांचे
हे क्षण किती प्यारे !

सकाळचं ऊन

सकाळचं ऊन
उतरतं खोल खोल
करीत बसतं
इतिहास संशोधन,
धुंडाळतं
मेंदूच्या पेशी पेशी ,
जाणून घेतं,
रहस्य
डोळ्यातल्या
दाट काळोखाचं !
जिथं सूर्याचं तळपणंही
नाही देत
चाहुल प्रकाशाची !

‘आ आईचा’

मी सहावी-सातवीत असताना
माझ्या आईनं
पहिल्यांदा लिहिला
आ आईचा !
पण मग
न थांबता
लिहीत राहिली ,
वाचत राहिली ..
रानात गुरं राखताना ,
अंगणात ,ओट्यावर ,
घरात..
आई लिहिते पत्रं ,
रंगवते चित्रं ,
देते आकार मातीला ..

कोवळे चित्र

कोवळे ,कोवळे ,पोपटी, जांभळे
तुझे चित्र ओल्या पानात ओघळे

ती

ते बघणे आणिक उभे राहणे थेट
मज आठवते ती
आणि
तिची ती
भेट

अक्षरमाया

लिहिलेलं प्रत्येक अक्षर हा निरोप असतो
भविष्यात कुणासाठीतरी ..

वाचणार असतं अक्षरं
कुणासाठी , कुणीतरी
कधीतरी ...
मायेनं !

भटका कुत्रा

लक्ष त्याचं सारीकडे ,कुठे का तो बघेना
आभाळाच्या सावलीत , कुठे का तो पडेना

कोकरू ..

‘वेडं कोकरू ’कवितेत थकलेल्या ,वाट चुकलेल्या ,भ्यायलेल्या कोकराचं चित्र आपण वाचलंय .शेळीची ही निरागस बाळं मला मात्र वेड लावतात नेहमी !त्यांच्या लीला बघत बसावं नुसतं ! डोंगर उतारावर धावणारी कोकरं बघून मन किती प्रसन्न होतं ना ?आनंदाच्या प्रसंगी आपण सुद्धा मनात अशाच उड्या मारतो ना ?

‘बैलं माझी गुणवान ...’

मी अगदी
लहान असल्यापासूनच ‘बैलं ’ बघायला मला का ते माहीत नाही पण खूप आवडतं !माझ्या खेळण्यांमध्ये असलेला लाकडाचा बैल अजून माझ्या आठवणीत आहे . त्याच्या गळ्यात दोरी बांधून गावभर हिंडवलं असणार त्याला मी ! आम्ही बेंदूर असल्यावर आमचे हे खेळणीतले बैलसुद्धा सजवत असू .त्यांची पूजा करीत असू .मारकुट्या बैलांची भीती असायची नेहमी .गावातल्या सगळ्याच बैलांचे स्वभाव आम्हाला चांगलेच ठाऊक होते .आता मुलं क्रिकेटच्या खेळांडूविषयी बोलतात तसे आम्ही बैलांविषयी बोलत असू .
चिखलाचे किंवा दगडाचे बैल तयार करणं ही एक मोठीच गंमत होती .मी चित्रं काढायला घेतली की बैल मनाच्या दारावर उभा राहतो म्हणजे राहतोच !

waiting for a bus ..

I sketched this at a bus stop .It is a quick scribble .It required 20 seconds or so .Waiting is never a problem for me as I always have pen and paper with me .Life becomes an interesting waiting period .What is the next thing I am going to draw ?

आम्ही पाखरं ...

सावित्रीच्या लेकींना नाही रहायचंय पिंजर्‍यात
पंख शिवशिवतायत कधीचे ..
घेण्या झेप
आभाळभर ...